کد مطلب:35212 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اعتقادات

منظور از نزول فرشته بر انسان چيست؟

درباره تنزّل ملائكه، توجه به چند نكته سودمند است؛ اولاً: نزول آنان اختصاص به انبيا و مرسلين ندارد بلكه بر مؤمنان با استقامت نيز تنزل مي كنند: (اِنَّ الَذيِن قالُوا رَبُّنا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنزَّل عَلَيْهِم الْمَلائكة اَلّا تَخافوا وَلا تَحْرِنَوا) فصلت/30، چنانكه تنزل شياطين بر انسان خبيث است: (هَلْ اُنبِّئِكم عَلي مَن تَنزّل الشِّياطينُ * تَنزَلَ عَلي كُلِ اَفّاكٍ اَثيم) شعراء/221 – 222. انساني كه تحت ولايت شيطان است، شيطان بر وهم و خيال او مسلّط است و كسي كه تحت ولايت الله است، فرشتگان الهي، هم عقل او را تأمين و هم وَهم و خيال او را تعديل مي كنند. ثانياً: نزول ملائكه، اختصاص به مردان ندارد، زيرا كمال انساني به جان اوست و روح و جان آدمي نه مذكر است و نه مؤنث. آن پيكر است كه يا مذكر است يا مؤنث، و فرشتگان بر روح نازل مي شوند نه بر بدن. روح انسان اگر طاهر باشد توان تحمل نزول فرشتگان را دارد. زن و مرد و پيغمبر و غير پيغمبراز اين جهت يكسانند. مريم نه مرد بود و نه پيغمبر، اما فرشته همان طور كه بر زكرياي پيغمبر نازل شد، بر مريم نيز نازل شد. ثالثاً: محل نزول ملائكه، ضمير صاف و راه نزول فرشته عبادت است. قلب انسان تا گرفتار وسوسه است مهبط فرشته نيست. اگر ديو وسوسه و شيطان از صحنه ضمير بيرون رفت، آنگاه ملائكه نازل مي شوند و مادامي كه اين اهرمنان هستند، نازل نمي شوند. از اين رو گناهكار دلش همواره در اضطراب است. او از بامداد تا شامگاه و از شامگاه تا بامداد سرگردان است و هرگز نمي آرمد و طعم آرامش و اطمينان را نمي چشد، و اين بر اثر تنزل شياطين است كه بر وهم و خيال وي ولايت دارند او مصداق (فَهُم في رَيْبِهم يَترَدَّدون) توبه/45 است. همواره سرگرم تردد در ميان ريبهاي خويش و دچار سرگرداني و اضطراب است، اما ضمير مصفّا جايگاه نزول فرشته هاست و بهترين راه براي تطهير، تحكيم پيوند عبد و مولاست. رابعاً: فرشتگان، پيك حقّند. از اين رو، نزول و عروج آنها بدون ره آورد نخواهد بود. اصولاً آنان سِمَتي جز رسالت ندارند: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ فاطِرِ السَّمواتِ وَالْاَرَضِ جاعِل المَلائِكه رُسَلاً) فاطر/1؛ فرشتگان، رسول خدا و مأموران الهي هستند، هنگام نزول، حامل پيام و رسالتي هستند و آنگاه كه مي روند خبري مي برند. الهامهايي كه در جان انسان ظهور مي كند و نيز آرامشي كه انسان در خود احساس مي كند ره آورد فرشته و اثر رسالت اوست. همچنين طهارت و صفاي ضميري كه انسان در خود مشاهده مي كند از بركت نزول ملائكه است. خامساً: نزول فرشتگان و مژده دادن آنها تنها در حال احتضار و ورود به عالم برزخ نيست، بلكه در همه نشئه ها، فرشته بر انسان طيّب نازل مي شود.

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 7 (سيرة پيامبران(ع) در قرآن)